اللهم ارزقنا توفیق الشهادة

بسم رب الحسین علیه السلام.

سوال: می‌گویند حضرت زینب (سلام الله علیها) در اربعین سال دوم به زیارت قبور کربلا مشرف می‌شوند نه اربعین همان سال واقعه. چرا که مدت رفت و برگشت به کربلا، آن هم بعد از آزادی کاروان اسرا کم است و در آن زمان نمیشده که در عرض 40 روز کاروان شهدا را از کربلا به کوفه و از کوفه با شام ببرند و پس از مدتی اسارت در شام و آزادی با آن حال خستگی و آزردگی در اثر جفاهای شام و خرابه‌ی شام، از شام به کربلا بروند.

پاسخ: اربعین معروف و مذکور به اربعین اول مربوط می‌شده است. به علل ذیل:

1. آیا به نظر شما عشق حضرت زینب سلام الله علیها اجازه می‌داد پس از آزادی جایی غیر از کربلا بروند؟

2. ملحق کردن رئوس مبارک امام حسین علیه السلام و شهدای کربلا به بدنهای مطهرشان مسلما پس از آزادی اسرا توسط ایشان انجام شده است و نمی‌توان رئوس مبارک یک سال بعد به پیکرهای مطهرشان ملحق شده باشند

3. رد شبهه کمی زمان برای رفت و برگشت: مدتهایی ذکر فرمودید برای سفرهای عادی می‌تواند درست باشد، ولی برای قاتلین امام حسین علیه السلام که به امید پاداش به برمی‌گشتند صحیح نمی‌باشد. آنها چنان عجله داشتند که برای شترها هدی می‌خواندند (هدی نوعی آواز است که شترها با شنیدن آن از خود بیخود شده و با سرعت زیادی حرکت می‌کنند). اگر بپرسید مگر سر می‌بردند؟ خواهید شنید که بله. و آنچنان این سرعت زیاد بود که مشهور شد که وقتی کسی چنان عجله‌ای می‌کند می‌گویند انگار دارد سر می‌برد. از یک طرف بسیاری از شهرهای در مسیر، با بستن دروازه‌های خود اجازه ورود کاروان را به شهرهای خود ندادند و از طرف دیگر هم در شام و هم در کوفه روشنگری‌های حضرت زینب سلام الله علیها چنان رسوا کننده بود که نزدیک بود پایه‌های حکومت جور همانجا ویران شود و حتی اهل حرم یزید لعنة الله علیه هم به عذاداری اهل بیت علیهم السلام پرداختند لذا نگاه داشتن ایشان به صلاح حکومت جور نبود و یزید لعنة الله علیه مجبور شد با عذرخواهی گناه را به گردن ابن زیاد لعنة الله علیه بیاندازد و با بیان اینکه من فقط به وی گفته بودم که از حسین (علیه السلام) بیعت بگیرد آنها را آزاد نماید.

"کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب (سلام الله علیها) نبود"